Zaterdag 1 maart vond, voorafgaande aan de Handen uit de mouwenreis 15, een kennismakingsbijeenkomst plaats bij Christenen voor Israël in Nijkerk. Iedereen stelde zich voor. Tot tweemaal toe was er iemand die zei opgevoed te zijn met de vervangingstheologie.
“Wat is dat voor theologie?” vroeg mijn vrouw die, net als ik, een christelijke opvoeding heeft gehad. Ik fluisterde dat het betekent dat Israël heeft afgedaan en de kerk in plaats van Israël is gekomen. Daar had ze nog nooit van gehoord.
Jarenlang was deze theologie in zwang, ook in de kerkelijke kringen waarin ik ben opgegroeid.
De Joden hadden immers massaal geroepen over Jezus Christus bij het rechthuis van Pilatus: “Kruis Hem, kruis Hem!”
Daarom had Israël afgedaan en daarmee ook alle beloften voor Israël. Dus was de kerk het geestelijke Israël. Daarbij werd bijna alles wat in het Oude Testament staat tot in den treure vergeestelijkt. De Psalmen, het Hooglied van Salomo, enz.
In de kerk waar mijn vrouw is opgegroeid speelde de vervangingstheologie blijkbaar geen rol. Gelukkig maar.
Ik dacht eerlijkgezegd dat deze theologie inmiddels achterhaald was, maar nee hoor vandaag de dag vindt in bepaalde kringen deze misvatting nog steeds gehoor.
En daarmee heeft het antisemitisme al jaren geleden zijn intrede in de kerken gedaan en is het nu nog springlevend.
En dan te bedenken:
Wie is het uitverkoren volk van God?
Israël.
Wie is onze oudste broeder?
Israël.
Waar heeft de kerk zijn bestaan aan te danken?
Aan Israël.
De psalmen worden graag in de kerken gezongen. Aan wie heeft de kerk die psalmen te danken?
Aan Israël.
Voor wie zijn alle profetieën bedoeld?
Voor Israël.
Waar is Jezus Christus geboren? In Israël.
Waar heeft Hij gepredikt en Zijn wonderen verricht?
In Israël.
Waar heeft Hij geleden, is Hij gestorven, opgestaan en naar de hemel gevaren?
In Israël.
Waar komt Hij straks terug?
In Israël.
Welk volk wordt helemaal behouden/zalig?
Israël.
Inmiddels hebben veel kerken als het ‘geestelijke Israël’ zich losgeweekt van hun oorsprong en zijn een eigen leven van leiden met die zelf bedachte vervangingsleer als leidraad.
Men bedacht op een gegeven moment dat de kerk de Joden moest gaan bekeren. De Jodenzending (een vreselijk woord!) werd in het leven geroepen. Maar dat bleek geen succes. Logisch als je als het ‘geestelijke Israël’ komt vertellen dat Israël heeft afgedaan en dat men blij mag zijn dat de kerk de echte boodschap komt brengen.
Ooit hoorde ik een predikant zeggen? “Moeten wij zending gaan bedrijven onder de Joden? Laat dat maar aan hun broeders, de Messias-belijdende Joden, over.”
Ik zeg erbij: laat Israël ons maar bekeren van onze geestelijke waan die niets meer is dan een vroom antisemitisme.
Gelukkig komt er een keer ten goede. In meerdere kerken is inmiddels het licht opgegaan wat voor enorme waarde Israël heeft en dat de kerk zonder Israël een schip is zonder kompas en dus zonder toekomst.
IK WENS ISRAËL EN ALLE JODEN WERELDWIJD EEN VROLIJK EN VEILIG PESACH!
Reactie plaatsen
Reacties